علامه جعفری معتقد است تکنولوژی ناشی از فرهنگ و قوانین حقوقی و اخلاقی خاصی بوده و در عین حال فرهنگ و حقوق و اخلاق خاصی را به وجود می آورد. علامه معتقد است تأثیرات تکنولوژی در جهان بینی ها را نمی توان انکار کرد و در عین حال در تشریح تأثیرات سوء تکنولوژی بر پدیده جبر اشاره دارد. از نظر وی امروزه تکنولوژی بهانه ای شده تا بشر از خود سلب مسئولیت کرده و بسیاری از کوتاهی های خود را بر گردن تکنولوژی بیندازد.

علامه در عین اینکه معتقد است تکنولوژی یک لوازم و آثار خاصی دارد اما تکنولوژی را تنها یک وسیله می داند. از نگاه علامه منفعت، لذت و سلطه از آثار تکنولوژی است اما او منفعت، لذت و سلطه را از مختصات انسان می داند که در همه ادوار تاریخ وجود داشته است. اما برای روشن شدن راهکار جلوگیری از خطرات تکنولوژی باید به نگاه انسان شناسی علامه توجه کرد.

علامه معتقد است کسی که می گوید انسان چاره ای از جبر تکنولوژی ندارد، در واقع انسان را نشناخته است؛ چون بشر قدرت کنترل تکنولوژی را دارد به شرط اینکه در عین داشتن نگاه کمی به عالم نگاه غایت مدارانه نیز داشته باشد و تعلیم و تربیت و اخلاق را در حیات انسانها در نظر داشته باشد. علامه اولا بر ضرورت تغییر نگاه به انسان تأکید داشته و معتقد است در کنار آن باید مکاتب، معرفت شناسی ها و... بررسی شود و آرمانها و اهداف عالی و جدیت در تعلیم و تربیت انسان را در کنترل آثار منفی تکنولوژی مؤثر می داند.